I. Ograniczanie ilości odpadów poprodukcyjnych

Jest wiele metod ograniczenia ilości odpadów powstałych w procesie produkcji. Najbardziej prostą, do wdrożenia i najmniej kosztowną, jest racjonalizacja wykorzystania surowca. Przykładem takiej racjonalizacji jest proces produkcji soków z owoców. Rozdrobnienie owoców do postaci pulpy w obecnie stosowanych rozwiązaniach jest na tyle niedoskonałe, że w miąższu zostaje ok. 7% soku. My nie obiecujemy, że całkowicie usuniemy z odpadu całość soku, jest to niemożliwe, ale możemy ograniczyć straty o ok. 20%. Kolejnym sposobem uniknięcia nadprodukcji odpadów lecz już na etapie oczyszczania ścieków jest usunięcie odpadów już na etapie wstępnego oczyszczania ścieków poprzez skuteczną koagulację i sedymentację. Obecne stosuje się koagulanty lecz są one mało skuteczne Proponujemy stosować koagulanty o dużej powierzchni czynnej i wysokim potencjale elektrycznym, umożliwiające tworzenie większych agregatów i szybszą sedymentacji. przez co ograniczenie BZT i CHZT i ogranicza energochłonność całego procesu oczyszczania ścieków, a przede wszystkim ogranicza ilość odpadu poprodukcyjnego. Jednak pozostały poprodukcyjny osad nadal zawiera dużo wody i nawet prasy odwadniające wraz ze środkami obniżającymi napięcie powierzchniowe błony komórkowej bakterii na niewiele się nie zdają, zawartość wody jest nadal wysoka. Proponujemy też nowe podejście do osadu pofermentacyjnego, istnieje możliwość usunięcia wody z osadu bez użycia znacznej energii. W obecnej chwili ze względu na przedmiot naszego zgłoszenia patentowego nie możemy udostępnić więcej informacji Po zgłoszeniu w niniejszym opisie uwzględnimy nasze rozwiązanie

II. Zamykanie obiegu wody w zakładach produkcyjnych

Zamykanie obiegu wody produkcyjnej jest zawsze uwarunkowana uciążliwością zanieczyszczeń ścieków w ich obróbce i jakością wody do ponownego użycia. O wszystkim decyduje klasa czystości niezbędnej do celów technologicznych. Właśnie ta klasa czystości wody decyduje, czy opłaca się oczyścić ścieki i zamknąć obiegu, czy też nie. Nie podejmujemy się oczyścić ścieków do poziomu wody pitnej. Nawet gdybyśmy uzyskali taką czystość, co jest wstanie wykonać to i tak warunki prawne, które są narzucone na dzień dzisiejszy skutecznie wyhamowują takie działania.

Oczyszczalnie ścieków komunalnych podobnie jak przemysłowe borykają się z problemami utylizacji odpadów poprodukcyjnych. Główną przyczyną powstawania odpadów jest nadmiar BZT w ściekach przez co w procesie biologicznej oczyszczania ścieków powstaje ogromna ilość biomasy co stanowi piętę Achillesową oczyszczalni. Technologia stosowania komór fermentacyjnych nieco łagodzi w/w problem. Mimo rozkładu biomasy w komorze fermentacyjnej i tak ilość osadów przeznaczonych na wysypiska jest ogromna. Niezbędne staje się już na wstępnym etapie ograniczyć dopływ „odżywki” dla bakterii, zwiększenie produkcji biogazu w WKFz i znacznie lepsze odwodnienie osadów wywożonych na wysypisko śmieci. Proponujemy kilka modyfikacji obecnie prowadzonego procesu oczyszczania ścieków.

1.Dodatkowe ograniczenie ilości biomasy już na etapie osadnika wstępnego.

2.Stosowanie wyselekcjonowanych koagulantów o zwiększonej możliwości sedymentacji

3.Rozdrobnienie osadu nadmiernego przez komora WKFz do postaci substratu, w tym też postaci  jonowej

4. Zwiększenie produkcji biogazu z udziale zwiększonej ilości wodoru

5.Nowe podejście do osadu pofermentacyjnego, istnieje możliwość higienizacji i usunięcia wody z osadu bez użycia znacznej ilości energii.